„KAM-RAP-POL”
Pivota znamy z płyty rodzinnej – rzadkiego tematu w środowisku rapowym. Tak, to ten, który unieśmiertelnił w polskiej liryce „pogodę na bluzę”. Także ta nowa płyta jest albumem koncepcyjnym. I składa się właśnie z opowieści inspirowanych polską biznesową nomenklaturą. Każdy utwór to inna branża, inny błyskotliwy pomysł. I każdy zmierza do opisu codzienności, która w przeciwieństwie do codzienności z innych rapowych utworów rzeczywiście mi się przytrafia.
Bartek Chaciński, Polifonia
Po niezwykle udanym “Tato Hemingwayu” i 7 latach przerwy Kamil wraca z “KAM-RAP-POLEM” i z właściwym sobie poczuciem humoru kolejny raz przedstawia nam swoją rzeczywistość i opowiada o codziennych sprawach. Z dala od wyścigu rap gry, kolejny raz zostawia uśmiech na twarzy podczas odsłuchu. Absolutny ewenement na scenie.
Kuba Wojakowicz, Followrap
W tych tekstach nic nie stuka, ani nic nie zgrzyta. ⭐⭐⭐⭐⭐
Bartek Chaciński, Polityka
Kamil z absolutnym luzem i prostotą bawi się słowami, jakby były to dla niego prozaiczne, codzienne czynności. Momentami aż ciężko uwierzyć, ile lirycznie da się wycisnąć z oczywistości tak, jak robi to Pivot. Wielu mainstreamowych raperów w Polsce mogłoby się zawstydzić, słuchając KAM-RAP-POL, a przełom maja i czerwca to moment wręcz idealny na ten krążek. Ciepło, słońce, klimat sączy się ze słuchawek dzięki funkowo-jazzowym, plastycznym bitom Urba, jest dobrze. Alternatywny tytuł: KAM-CLEAN, bo Kamil tą płytą pozamiatał.
Daniel Łojko, Filmawka.pl
Wokół nieistniejących nazw firm gospodarz wymyśla pomysłowe i niebanalne historie, z którymi sam czuję sporą więź. Tak, też kilka razy zastanawiałem się nad sensem naklejania na furę znaczków: „Zwolnij! Dziecko w samochodzie” i także stresuję się na myśl o wizycie u mechanika. Jako dziennikarz portalu internetowego wiem też, że nie postawię sobie na stole wydrukowanych odsłon. Proza życia? Nie, raczej: „Jakie życie, taki rap”. „KAM-RAP-POL” to album absolutnie błyskotliwy, szczery i zabawny.
Ignacy Puśledzki, Well PL
Gorąco polecamy Wam odsłuch „KAM-RAP-POL”, bo poza tym, że to kawał dobrego rapu, tak brzmieniowo, jak i tekstowo, pozwoli on Wam tak zwyczajnie na chwilę zatrzymać się w życiu, odetchnąć i niewymuszenie uśmiechnąć lub zaśmiać się.
Bartłomiej Kmieciak, blenderrap.pl
Jezu…słyszałam ten gniot w trójce i musiałam to pokazać mężowi, bo nie mogłam uwierzyć kto puszcza takie g…no w radio. Tekst o stukaniu w aucie, no niesamowicie inteligentny i przemyślany. Kwintesencja twórczości pokolenia Z. Zwykle nie komentuje, ale aż mi się ulało.
Magdalena R., YouTube
Błyskotliwość refleksji i radosne słowotwórstwo Pivota zapewniają mnóstwo okazji do uśmiechu. Muzyka wyprodukowana przez Urba pozwala myślom rapera brylować i sprawia, że przy odsłuchu zmienia się percepcja czasu – 25 minut magicznie skraca się zaledwie do kilku chwil.
Arkadiusz Wilman, prestiż
WYWIADY
Kamil Pivot – hip-hop dla całej rodziny, Trójka (2024)
Hip-hop dla ludzi „Nie słucham hip-hopu ale…”, Tok FM (2024)
Kamil Pivot – Pik przygody, Interia (2018)
“Jestem fanem albumów koncepcyjnych” – wywiad z Kamilem Pivotem, blenderrap.pl (2024)
„Nocami śpię albo usypiam dzieci”. Kamil Pivot o płycie „Tato Hemingway”, TOK FM (2018)
Kamil Pivot z drugim albumem, Radio Kampus (2024)
„Raper prasujący. Kamil Pivot opowiada, jak nagrać płytę z dziećmi na głowie”, Gazeta Wyborcza (2018)
„Tato Hemingway”
Krążek, który składa ujmujący hołd zwyczajnemu życiu, wyjściom po chleb, mleko i do parku, rankom, gdy podopieczni nie pozwalają ci się wyspać, zimom opóźniającym wyjście z domu w nieskończoność, nieustannym pytaniom o wszystko.
Marcin Flint, Red Bull Muzyka
Hej, wreszcie jakaś prawda w krajowym hip-hopie – i to jaka niewygodna: o pieluchach, o zakupach, o trudnych rozmowach z dziećmi. (…) Krążyły ostatnio polskie hiphopowe płyty wokół świeżej w tej branży tematyki dziecięcej, ale dość nieśmiało – tutaj mamy tacierzyńską płytę od A do Z.
Bartek Chaciński, Polifonia
Apoteoza zwykłej codzienności wielodzietnej rodziny. Album, w którym codzienne przeszkody pokonywane są z uśmiechem na twarzy, autor zamiast o czyste kicksy zamartwia się o czyste pieluchy, a poranne pobudki i aktywne weekendy z góry skreślają możliwość imprez i kaców.
Mateusz Natali, Popkiller
Już dawno nie słyszeliśmy w polskiej muzyce – nie tylko rapie – tak znakomitych pomysłów na teksty, tak zaskakujących skojarzeń i zdrowego dystansu do siebie.
Jacek Świąder, Gazeta Wyborcza
Całość albumu jest dobrze przemyślana, a zarazem sam Kamil rapuje z wielkim luzem. Stąd czasem trochę zafałszuje, coś nie do końca mu się zrymuje. Mogłoby więc być dużo lepiej, tylko czy jakby było inaczej, to robiłoby takie samo wrażenie? Bo siłą „Taty…” jest właśnie to, że tu wszystko jest nienahalne.
Michał Płociński, Rzeczpospolita, Plus Minus
Mało u nas tak radosnych, a zarazem rozsądnych wydawnictw, które nie mielą ogranych tematów, lecz poruszają ten zupełnie zmarginalizowany przez prymat szlaku „klub-hotel-burdel”.
Krzysztof Nowak, Dziennik
Materiał na pewno nietuzinkowy, chwytliwy w odbiorze i będący w zdecydowanej opozycji do obowiązujących trendów w rapie.
Maciej Sulima, Popkiller
Płyta (…) szczera, zabawna, inteligentna… po prostu dobra.
Ania Hofman, rytmy.pl